Reptile and crocodile hunters

Onze belevenissen in Maleisië... Ondertussen zitten we voor ons helaas al laatste week in Indonesie en vliegen we volgende week weer terug naar ons kikkerlandje, wat het einde van onze geweldige reis betekent.. Ook Maleisie en Indonesie(tot nu toe) waren geweldig en hebben, zonder enige twijfel, weer heel wat meegemaakt.. Dit berichtje komt dan ook wat later, omdat we ons de afgelopen tijd erg goed vermaakt hebben!!

Allereerst: Bas en Teksi. Aan het begin van onze reis door Maleisië hebben we Bas en Teksi ontmoet en hebben er de 2 weken in Maleisië veel mee opgetrokken. Overdag, met avondeten, en brachten ons ook netjes naar het hotel, zodat wij niet met zijn tweeen alleen over straat hoefden. Soms waren ze ons iets te opdringerig (en wilden ze meer dan wij vroegen), maar over het algemeen hebben we het heel leuk gehad en was het op sommige momenten ook heel handig samen te kunnen reizen. In Nederland zullen we elkaar ook weer treffen, waarvan we wel denken dat het wel heel anders zal gaan zijn, aangezien we ons dan weer in een hele andere omgeving bevinden. We zijn dan ook benieuwd hoe het ons bevalt als we weer in Nederland zijn..

5 maart, de dag waarop we in Maleisië zijn aangekomen. In Kuala Lumpur op het vliegveld hadden we al een bus geregeld naar het centrum, waar we dan ook zo in konden stappen en deze direct vertrok, erg fijn aangezien het midden in de nacht was door het tijdsverschil van een uur, dus een korte nacht was t wel. Op naar ons hotel midden in Chinatown; niemand op de weg, erg stil en verlaten... Een raar beeld als eerste indruk van een stad waar je nog nooit was geweest. Gelukkig de dag daarna een heel ander beeld; druk op straat, met heel bijzonder voornamelijk mannen. Bijna geen vrouw te zien. Als de mannen nou leuk waren om naar te kijken.... maar nee, alleen leuke winkeltjes of lekker eten trokken onze aandacht! En vooral de bekende markt in Chinatown. Heerlijk om daar rond te lopen, af te dingen, souvenirs te kopen en gewoon rond te kijken naar van alles!

Een dag later was het tijd om te bedenken wat we wilden gaan doen in de twee weken dat we er waren.. Want we weten; de tijd vliegt voorbij.. Op mijn verjaardag liever niet de hele dag onderweg zijn, dus met een beetje schuiven besloten we allereerst naar Langkawi te gaan, een mooi en leuk eiland in noord-west Maleisië. Ook de jungletour stond bovenaan op ons lijstje to do in Maleisië, maar de mooiste tochten waren in Borneo. En laat je daar nou niet met de boot of bus naartoe kunnen, maar alleen te kunnen vliegen..... Dus wat doen we dan..Ja, gewoon vliegtickets boeken! Dagen daarna hadden we nog wat dagen over in Kuala Lumpur waar we nog wat hoogtepunten van Kuala Lumpur zouden gaan bekijken en wel zien waar we zin in hadden. Voordat we uit Kuala Lumpur zouden vertrekken, hebben we nationale moskee bezocht. Voor toeristen niet altijd geopend, wat betekende dat we even moesten wachten. Maar door het mooie, moderne aangelegde ' park' vermaakten wij ons prima en hebben we ons SD kaartje weer wat voller gemaakt. Voordat je de moskee betrad, moest je je schoenen uit en de vrouwen een soort paars gewaad aan. Dat zorgde natuurlijk ook voor (respectvolle) fotomomenten. We kregen uitleg van een meisje over het geloof. Ze vertelde bijvoorbeeld over de manier van bidden, over het reinigen van jezelf voor het bidden en liet ze ons een stukje lezen uit de koran. Erg interessant! Daarna door naar Masjid Jamek, maar door verbouwing helaas gesloten. We zagen door de omheining heen dat het een erg mooi gebouw moet zijn, jammer dus! Savonds nog naar Twin Towers geweest om dit enorme gebouw verlicht te zien; indrukwekkend hoog! Verder nog wat door de stad gelopen en souvenirs gekocht in Central Market, een overdekte markt waar we ons al snel thuisvoelden en hier dan ook meerdere keren zijn geweest. Je merkt al snel op straat dat een groot deel van de bevolking moslim is. Het is dan ook gebruikelijk in de stad bedekte schouders te hebben en respectvolle kleding te dragen. De mensen overigens in Kuala Lumpur waren erg vriendelijk. Als je even de weg niet wist en zoekend rondkeek, kwam er al snel iemand naar je toe om je te helpen. Daar hebben we dan ook meerdere malen profijt van gehad! In deze stad hangt een hele prettige, rustige en veilige sfeer.

Allereerst dus naar Langkawi, op aanraden van de man van het hotel tickets geboekt voor de nachtbus en 's nachts op weg naar Langkawi. Om 23.00 zou de bus vertrekken, 23.30 kwam ie voorrijden waar we gelukkig nog 2 plekjes naast elkaar konden veroveren. Om 00.00 was het dan zover... Mijn leven als 23 jarige was toch echt voorbij.. Maar ik moet zeggen dat ik mijn 24e jaar niet beter had kunnen inluiden als ik naar de afgelopen maand kijk.. Een tijd wat ik nooit zou vergeten.. Maargoed, met een cadeautje van San origineel verpakt tussen de koekjes en even gebeld te hebben met thuis die me toegezongen hebben, werd het tijd om te gaan slapen. Na een weer onderbroken nacht om 6 uur aangekomen in Kuala Perlis, in de rij voor ticket voor de ferry en om 8 uur aangekomen in Langkawi. Op naar ons hotel, oftewel kasteel. Bij het boeken hadden we zoveel keus, maar door de drukte alleen de duurdere hotels nog over.. Toen we een leuke aanbieding zagen en het me wel leuk leek om met mijn verjaardag in een, voor backpackers veel te luxe, soort van kasteel te zitten, besloten dit te boeken en te genieten van de luxe (inclusief een super douche en heeeerlijk en uitgebreid ontbijt.. Even wat anders dan een gedeeld krentenbroodje, yoghurtje of iets anders kleins van 7 eleven). Na elk ontbijt liepen we dan ook met een veel te volle buik terug en hoefden we geen lunch meer (waar onze portemonnee dan ook weer blij mee was). Een portier die de deur voor je open deed, die je erg vriendelijk gedag zei als we binnenkwamen en ons soms wat vreemd aankeek (niet zo gek als je met 2 westerse meiden met een kleine rugzak in backpackers kleding een super de luxe hotel binnen komt lopen. Twee kleine rugzakken mee, grote backpacks in KL achtergelaten.. Of dat al onze bagage was?? Ja, voor deze dagen even wel!) Daarna poging tot het vinden van een taartje voor mn verjaardag, maar alles was pas rond 12u open die dag en dus werd het een ijsje bij KFC, ook lekker! We besloten meer van het eiland te willen zien op eigen houtje, dus was een scooter huren voor ons een logische stap. San achter het stuur, ik kaart lezend op naar allereerst de Telagah Tujuh watervallen. We moesten er veel traptredes en vooral vermoeide benen voor over hebben, maar het was de moeite waard. Erg mooie waterval. Toen kon je nog meer tredes naar boven, maar eigenlijk wilden we niet meer. Toen voorbijgangers zeidan dat het leuk was, besloten we het toch te doen. Wat zijn we blij geweest dat we het nog aandurfden! 7 wells, ofwel de 7 kuilen, waar het water van kuil naar kuil stroomde. Het plan was om daar even naartoe te gaan, maar zijn er uiteindelijk de hele dag gebleven; als kinderen zo blij van de natuurglijbaan van de rosten waar we eerst alleen afgingen, maar al snel ontdekten dat het samen eigenlijk veel leuker was! Snel eruit en weer opnieuw, wat hebben we gelachen! 's Avonds als afsluiter van m'n verjaardag Prawns gegeten en we moesten een ijsje ergens eten. Wat bleek, San had vanuit Nederland kaarsjes gekocht en dus met kaarsjes in een bananensplit, zonder banaan en met peer, werd het ijs op tafel gezet. Kaarsjes uitblazen en van het ijs genieten. Wat een heerlijke, bijzondere verjaardag was het!

Dag daarna opnieuw op de scooter naar Pantai Cenang, het toeristische deel van Langkawi waar het strand mooi scheen te zijn. Ons hotel lag wel aan zee, maar je kon vanaf de kant niet de zee in.. Dus op naar een andere plek! Daar een tour geboekt; eagle feeding en island hopping. Eagle feeding niet zo bijzonder, vanuit een bootje toekijken, maar eiland waar we aanlegden zoo mooi! Blauwe zee, wit strand, palmbomen. Even een moment om weer extra te genieten! In Pantai Cenang wat gegeten; gezellig plaatsje, vol met bars, restaurants en winkeltjes. Waar wij zaten was het niet zo toeristisch. Maar het luxe hotel maakte het wel weer goed; gelukkig konden we er met de scooter eropuit wanneer we wilden.

10 maart was het weer tijd om de scooter terug te brengen. We hadden van verschillende kanten gehoord dat de Filipijnen in Borneo in strijd zijn om een stuk land van Borneo die de Filipijnen nu na vele jaren opeist. Hierbij waren verschillende doden gevallen en scheen het in sommige gebieden van Sabah onveilig te zijn. Sabah was de plek waar wij naartoe wilden voor de jungletocht. Al een paar dagen was er geen nieuws meer over de strijd, maar besloten voor de zekerheid toch maar de Nederlandse Ambassade in Maleisië te bellen. Als we safe wilden spelen, moesten we niet gaan, maar Sandakan was wel veilig en daar zouden we onze eerste nachten verblijven. Hij adviseerde ons dus ook goed de media in de gaten te houden en het daar ter plekke nog eens rond te vragen. Hij vertelde dat het goed onder controle was en wij besloten dan dus ook gewoon te gaan, de tickets waren tenslotte al geboekt! Maar eerst nog terug met de ferry naar KL. Tenminste, we dachten dat we wel even terug konden gaan. Er was ons gezegd dat de ferry nooit vol was, en op de heenweg was er dan ook nog meer dan genoeg plek leeg. Maar 19.00u op zondagavond is een erg populaire tijd. Bij aankomst bij de ferry werd ons dus gezegd dat ie vol zat.. VOL?? Wij dachten dat ze dat woord hier niet zouden kennen, maar ze zeiden vol=vol. Wij hebben die mentaliteit wel overgenomen, dus voor ons was vol niet vol. Aangezien we de volgende dag naar Borneo vlogen, moesten we wel mee! Hoe gaan we dat dus doen....?? Heel zielig kijken, en smeken of we niet gewoon mochten staan in de ferry. Eerst werd er nee gezegd en moesten we op een andere manier in KL terecht zien te komen, maar dan was het nog maar de vraag of we de aansluiting met de bus zouden halen. En wat doe je dan?? Als twee westerse meiden puppyogen opzetten, nog meer smeken en vooral erg zielig kijken en proberen onze zenuwachtige lach te verbergen. Blijkbaar hadden ze toch medelijden met ons en zouden kijken of ze toch iets konden doen voor ons. We moesten maar even wachten. De kapitein kwam aanlopen en er werd gelijk wat aan hem gevraagd. We verstaan geen Maleisisch, maar we begrepen wel dat het om ons ging en toen hij onze kant op keek, lachte en knikte dat we mee moesten komen, wisten we dat het gelukt was! Als VIPs lioepen we alle andere passagiers voorbij en wat een grapje was werd werkelijkheid; er werden ons 2 stoelen voorin de ruimte van de kapitein toegewezen. Wat waren we blij dat we toch in de ferry zaten, maar dat we deze plek kregen hadden we niet kunnen bedenken! We krijgen het toch altijd weer voor elkaar!!

De volgende dag konden we gelukkig vliegend naar Borneo en gelijk door met de nachtbus naar Sandakan. Onderweg 2x gestopt waarbij er militairen de bus inkwamen met enorme geweren op hun rug en de paspoorten van Aziaten controleerden.. Ik kreeg er een beetje de kriebels van, maar later kwamen we erachter dat dit gebruikelijk is als je een grens overgaat.. Daarna dagje Sandakan waar we wat rondgelopen hebben en savonds aan het water hebben gegeten, oh zo romantisch! Een dag later, 13 maart, was het dan eindelijk zover.... De 3 daagse jungle tour! Wat hadden we er zin in! Even iets heel anders tijdens onze reis, waar we erg naar uitgekeken hebben! Om 9.00 moesten we aanwezig zijn bij Uncle Tan in Sepilok. Daar kregen we eerst ontbijt en daarna op naar Orang Utan rehabilitaite centrum, waar we de Orang Utans goed konden zien tijdens voedertijd. Alles van een afstand en dat was het enige moment dat we ze konden zien, dus viel een beetje tegen. Daarna kregen we lunch, uiteraard rijst met groenten en vlees en vers fruit, waarna we om half 3 richting de kinabatangan rivier vertrokken. Vanaf daar zou de echte jungle tour beginnen. De bootjes lagen al klaar en in een 8 persoons bootje door het bruine, magische jungle water op naar het kamp. En ja hoor... Wat zagen we daar; een krokodil! Meteen raak! Wauw, wat een beest. Erg bijzonder om ze in het wild te zien en dan zo dichtbij.. Vooral als ze ineens onder water duiken en je niet weet waar ze dan zwemmen en afvragen waar ze blijven. Verder hebben we nog verschillende apen gezien en mooie vogels, waarvan sommige soorten alleen in Azië leven. Bij het kamp aangekomen, werden we opgewacht en kregen we uitleg over komende dagen. Alle gidsen allemaal even aardig, grappig en erg geinteresseerd in het leven in de jungle. We zouden een dag- en nachtboottocht maken en dag- en nachtsafari lopend door de jungle. Spannend! Onze ' hutten' werden toegewezen. Zoals gezegd: basic, maar dan ook echt basic. Een klein huisje met open ramen en deur, matrasje op de grond en klamboe eroverheen. Geweldig! Ook het ' toiletgebouw' ; alles manual, eerst emmertje water vullen uit een grote ton en dan kon je naar de wc waar je vaak vergezeld werd door muggen, vliegen, spinnen en nog veel meer beestjes. De douche was eenvoudigweg een emmer met een bakje die je kon vullen met water dat uit een kraantje vanuit een ton kwam, geweldig zo primitief! Om overigens bij het toilet te komen, liep je over een verhoogd pad met houten planken, midden door de jungle. Om een idee te geven hoe het er daar uit zag: denk aan de laatste ruimte van de efteling, waarbij je met je karretje door de jungle met de trollen heen vliegt; hoge bomen, laag water op de grond, vochtige warme lucht, zonder trollen weliswaar, maar met veel beesten.. Ratten, apen, eekhoorns, schorpioenen, otters, veraan, salamanders, spinnen, vliegen en vele, vele muggen.. allemaal gezien binnen een straal van 10 meter van ons hutje... En dan nog niet gesproken over de beesten die we niet gezien hebben. Voor mij was het wel even slikken om hier ook bijna letterlijk tussen te slapen, maar na al snel een knop omgezet te hebben, kon ik ook hier juist extra van genieten. Het was al tijd snel tijd om met een zaklamp rond te lopen wat het allemaal nog mysterieuzer maakte midden in de jungle. 's Avonds kregen we kookles van Mr. Lan en hebben uitgebreid en heerlijk allerlei rijstgerechten gegeten. Na het eten was het tijd voor ons tweede boottochtje, namelijk in het donker! Met zaklamp in de hand, zwemvest aan in de boot op zoek naar de dieren. De gids scheen met een grote zaklamp naar de bomen, op het land, in het water.. Alle ogen waren gericht op het punt waar de lamp scheen, maar wij wilden juist zo graag in het water kijken, op zoek naar de krokodillen. En ja hoor.. Ook die hebben we weer gezien; heel langzaam 2 oogjes boven het water uit, nauwelijks beweging, maar ook heel langzaam verdwenen diezelfde ogen weer onder water. Op zo'n 5 meter afstand van de boot waarin we zaten.. weg krokodil, weg lamp op de plek waar krokodil was, motor van bootje bleef uit, afvragend waar krokodil zou zijn, terwijl je niks kan zien in het water naast je.. Beetje spannend was het wel, maar wat een kick gaf het! Ook de slapende apen en vogels waren mooi om te zien, maar wij waren meer van het krokodillen spotten. We voelden ons net Rambo; op zoek naar de krokodillen! Toen was het tijd om te slapen.. Goed gekeken of er geen spinnen of andere beesten in of onder het matras zaten, klamboe goed om matras gewikkeld en tijd om te slapen. Niet heel ontspannen en rustig geslapen, vooral als je ineens iets bij je voeten voelt en denk dat het een rat is, maar blijkt dat het gewoon de voeten van een ander waren.. Wat een geruststelling was dat! Maar als je de volgende ochtend wakker wordt en de geluiden van volgels, apen, kikkers hoort en een vuurvliegje in je hut rond ziet vliegen, maakt dat de onderbroken nacht weer helemaal goed. Geweldig het leven in de jungle, echt leven in de natuur.
We werden om 6 uur wakker gemaakt door de gids: "goodmorning, safari, goodmorning!". Om 6.30 zaten we weer in het bootje om dieren te spotten. Verschillende soorten apen en vogels met mooie kleuren gespot en gelukkig ook weer heel vluchtig een krokodil. Tijdens deze tocht kwamen we er wel achter dat we eigenlijk ook wel hele goede spotters zijn, aangezien we de dieren somseerder zagen dan de gids van de boot zelf. We noemden elkaar dan ook de 'crocodile and reptile hunters'. Na een lekker ontbijtje en wat te hebben gerelaxed was het tijd voor de safari, lopend door de jungle. San spotte op het looppad een enorme otter, voor we het ons gerealiseerd hadden was ie alweer weg. Wauw, wat gaaf was dat! Het blijkt wel weer dat we echt midden in de jungle zitten.. een otter op het pad... dat gebeurt toch niet zo heel vaak! Tijdens de safari vertelde onze gidsLeo met veel plezier en passie over de vele planten, bomen, bloemen, insecten en andere dieren die we tegen kwamen. Ook vertelde ie ons dat ie een beetje Nederlands kon spreken: "verrekte mongool". Ja hoor, het zal eens niet zo zijn! Een Nederlandse film die in het Maleisisch vertaald is! We hebben erg met die jongen gelachen, heerlijk ontspannen sfeer daar. Daarna tijd om te relaxen en dat hadden we ook wel even nodig. Voor het eten een boottocht waarbij de veel proboscius apen hebben gezien, apen die erg veel voorkomen op Borneo, springend en rennend tussen en in de bomen en op land. Jullie snappen dat we deze dagen onze camera's niet hebben kunnen laten liggen en deze ook goed hebben gebruikt! Toen we terug kwamen tijd om weer lekker wat te eten en daarna tijd voor de nachtsafari, lopend in de jungle. Met de zaklamp op naar het spotten van flora en fauna. Ongelooflijk hoe snel Leo de dieren weet te spotten. We hebben dan ook weer vele dieren en planten gespot, zoals: schorpioen die tegenover ons in de boom zat, verschillende slapende gekleurde vogels, kikkertje, magic mushrooms (glow in the dark), fire ants en praying mantis. We hebben zoveel gezien tijdens de safaritochten, en kunnen niet van alle dieren en planten de naam onthouden. De gidsen waren zich daar gelukkig goed van bewust en hebben aan het eind van de tour dan ook een hele lijst gemaakt met alle bijzondere flora en fauna die we die dagen gezien hebben. Omdat het laagseizoen was, hadden we het geluk dat we ook de tweede ochtend een ochtendsafari in de boot mochten maken. Helaas was het erg mistig, waardoor we in het begin niet zoveel gezien hadden en de dieren zich waarschijnlijk ook meer schuil hielden. Gelukkig kwam de zon door, en kwamen ook meer dieren tevoorschijn die we konden spotten. Jammer genoeg geen krokodillen of orang utans, maar wat een geweldige tour was dit. Toen was het helaas alweer tijd om terug naar het kamp te gaan om onze spullen te pakken en met de boot onze laatste tocht door de jungle te maken; naar de minibus terug naar Sepilok. Wat hebben we geweldige dagen gehad; veel verschillende soorten planten en dieren van groot naar klein, van rood tot blauw gespot.

Terug in Sandakan nog 1 dag rondgelopen, waar we weer even moesten wennen aan alle auto's en drukte op straat. In de jungle is dat wel even anders. Daar hoor je stemmen van mensen, dieren en motorbootjes.. Met de nachtbus terug naar het vliegveld waar we opnieuw in het vliegtuig stapten, op naar Kuala Lumpur. 18 en 19 maart hebben we ons nog vermaakt op de markten van Kuala Lumpur om de laatste souvenirs te kopen. 's Avonds richting het vliegveld voor onze vlucht naar onze laatste bestemming: Indonesië!

Ondertussen is onze reis op onze laatste bestemming ook al bijna voorbij, maar we hebben gelukkig nog een week waar we dan ook nog even flink van gaan genieten!

Liefs